Zawieszenie zajęć dydaktycznych w szkołach z powodu epidemii koronawirusa zmusiły nas do zawieszenia realizacji cyklu ekowarsztatów, które odbywały się w szkołach podstawowych powiatu pszczyńskiego. W oczekiwaniu na powrót do szkoły miłośnikom zajęć plastycznych proponujemy ciekawą pracę, którą przy odrobinie wysiłku i posiadania wymaganych materiałów można wykonać w domu. Pomysłodawcą jest pani Magdalena Kunysz-Pudełko. Jeżeli uda wam się wykonać taki dywanik i zechcecie pochwalić się efektem swojej pracy to prześlijcie zdjęcie lub krótki filmik na adres biuro@popppszczyna.pl lub przez wiadomość na Facebooku POPP. Nagrodzimy wasz wysiłek naszymi gadżetami!
„Dywanik z bawełnianej koszulki” – instrukcja „krok po kroku” (patrz zdjęcia poniżej)
Do wykonania dywanika potrzebne będą: – drewniana ramka (ta na zdjęciu rozmiar 40x50cm ale może być inny wymiar), gwoździe, młotek, wytrzymały sznurek, nożyczki i stare bawełniane koszulki.
1. Do dwóch przeciwległych boków w drewnianej ramie wbijamy parzysta ilość gwoździ na szerokość 1 cm, w takim układzie jak na zdjęciu.
2. Rozciągamy sznurek na gwoździach to nasza osnowa.
3. Bawełniana koszulkę rozkładamy i odcinamy szew z dołu oraz tniemy pod rękawami.
4. Składamy pozyskany środek koszulki na pół i tniemy na paski ale nie do końca, jak na zdjęciu.
5. Rozkładamy i rozcinamy tylko paski po jednej stronie.
6.Rozkładamy drugą krawędź, pierwszy pasek odcinamy prosto a resztę pod skosem – tak jak na zdjęciu.
7. Powstał jeden, długi pasek materiału.
8. Naciągamy go – powstanie bawełniany sznurek, on będzie wątkiem.
9. Zwijamy, zachęcam do przygotowania większej ilości sznurka w różnych kolorach.
10. W przygotowaną ramę z osnową będziemy przeplatać nasze bawełniane sznurki. Od dołu przełożyłam pomiędzy osnowę kawałek tekturki, aby na koniec pracy mieć wolną osnowę do zawiązania.
11. Przeplatamy tak jak na zdjęciu, na przemian. Jeśli pierwszą warstwę zaczynamy od przeciągnięcia nad osnową, to druga będzie się zaczynać pod i tak dalej… .Z każdej strony zostawiamy po ok.6 cm bawełnianego sznurka.
12. Na koniec musimy mieć parzystą ilość wątków, wiążemy je w pary. Tak samo z osnową – odcinamy i wiążemy w parach.
13. Można zaprezentować pracę 😉
Bardzo dziękuję, produkujcie sznurki z niepotrzebnych już koszulek, za niedługo opiszę jak pleść taki sznurek na palcach. Pozdrawiam Magda Kunysz-Pudełko
