wpis w: Bez kategorii | 0

W styczniu tego roku mija 77 lat od wyzwolenia więźniów nazistowskiego obozu śmierci Auschwitz – Birkenau. Mija także 77 lat, odkąd przez ziemię pszczyńską przechodziła kolumna więźniów ewakuowanych z tego obozu. Więźniowie ruszyli pieszo z Oświęcimia w kierunku Wodzisławia Śląskiego zimową porą w styczniu 1945 roku. Trasę marszu znaczyły ciała zmarłych – z wycieńczenia, głodu, przemarznięcia lub zabitych przez konwojentów. Dlatego to wydarzenie nazwano „Marszem Śmierci”.

Nie jest dziś możliwe wyobrażenie sobie w pełni, co wymęczeni, wyziębieni i wygłodzeni ludzie myśleli, co czuli, czym jeszcze żyli. Na ile jeszcze mieli świadomość życia, na ile potrafili odczuwać nadzieję na przetrwanie.

Ogrom cierpienia niewinnych ludzi i uszanowanie osoby człowieka i jego godności domaga się działań, aby już nigdy więcej nie doszło do tak tragicznych wydarzeń. Istnieje potrzeba czczenia pamięci ofiar i podtrzymywania jej w świadomości społecznej. Dlatego grupa uczniów I Liceum Ogólnokształcącego im. Bolesława Chrobrego w Pszczynie w ramach zajęć koła historycznego działającego przy Powiatowym Ognisku Pracy Pozaszkolnej w Pszczynie przygotowała inscenizację, której celem było przybliżenie wiedzy o tych wydarzeniach. Młodzież realizująca projekt, a także jego odbiorcy mają w ten sposób okazję do tego, by zapoznać się z historią własnego regionu. Wydarzenia zostały pokazane za pomocą tekstów z perspektywy więźniów i świadków, także tych, którzy udzielali wtedy więźniom pomocy. Całość uzupełniały teksty narratorów i recytatorów.

Chcieliśmy w ten sposób kolejny raz uczcić pamięć ofiar „Marszu Śmierci” i zachować pamięć o tym, że Auschwitz był bolesną lekcją dla ludzkości. Przygotowując się do realizacji tego projektu młodzież miała okazję uświadomić sobie, że dzisiaj każdy ma dostęp do wiedzy na temat nienawiści i pogardy jakiej doświadczyli uczestnicy „Marszu śmierci”. Pytanie jakie się zrodziło, czy coś z tą wiedzą czynimy? Musimy dzisiaj postawić sobie pytanie, ile prawdy o strasznych doświadczeniach totalitaryzmu udaje nam się przekazać młodemu pokoleniu. Zdolność do przeciwstawienia się złu nie wynika z wiedzy o istnieniu zła, ale z kondycji moralnej każdego z nas.

Najgłębszy sens obchodzenia tej rocznicy, to wspomnienie dramatu ofiar, nie po to, aby rozdzierać bolesne rany. To dzień powrotu do „przeszłości, która żyje, zmusza nas do pamięci, myślenia i odpowiedzialności”.

Stanisław Janosz – opiekun koła „Historia dla dociekliwych”

Fot, wideo – POPP

Świadek: Kinga Dyduch(1 D), Emilia Wirkus(1 D), Konrad Skorupka(1 B) i Skorupka Hanna(3K).
Recytatorzy: Natalia Uchyła(2 D), Anna Rozmus(1 D), Bartosz Rąba(1 A), Natalia Uchyła(2 D) i Żaneta Rozmus(1 D).
Więzień: Tomasz Konieczny (1 E), Milena Kloc(1 D), Julia Pękal(1 D), Antoni Harazin(1 D) i Paweł Bienioszek(1 A)
Narrator: Karolina Baron(1 D), Zosia Krosny(1 D), Tomasz Beer(1B), Patrycja Kamińska(1 D) i Bartosz Rąba( 1A)

Przygotowanie tekstu: Stanisław Janosz (POPP, I LO)
Opieka merytoryczna: Dorota Tobiasz (I LO) i Stanisław Janosz.

Utwór „Miasteczko Bełz” wykonały:
– śpiew: Sonia Poloczek, Hanna Skorupka
– akompaniament:Gacek Julia(1D), Nocoń Zuzanna(1C)

Obsługa techniczna: Płonka Bartosz(3 K)
Werbel: Kajetan Adamczyk (POPP)

Realizacja apelu przy współpracy Powiatowego Ogniska Pracy Pozaszkolnej w Pszczynie i I LO im. B.Chrobrego w Pszczynie.

 

(W filmie wykorzystano zdjęcia (licencja creative commons)  i filmy pochodzące z internetu oraz materiały z prywatnego zbioru Stanisława Janosza).